Großglockner Hochalpenstraße, bezienswaardigheden en tips

In Oostenrijk vind je adembenemende bergpassen, tolwegen en panoramaroutes. Denk maar aan de Timmelsjoch pass, die je van Ötztal naar Italië brengt en de Nockalmstrasse, die je een kijkje geeft in het Nationaal Park & Biosphärenpark Nockberge. De Silvretta Hochalpenstrasse tussen Vorarlberg en Tirol, de Reschenpass tussen Tiroler Oberland en de beroemde Reschensee en wat dacht je van de prachtige Kaunertaler Gletscherstrasse, de enige weg naar de Kaunertaler gletsjer? Het is maar een kleine greep uit het aanbod van Oostenrijkse panoramawegen. Toch zullen de meeste mensen meteen de Großglockner Hochalpenstraße noemen als het over mooie wegen gaat. Deze bijna 100 jaar oude bergpas tussen de deelstaten Salzburg en Karinthië mag dan nét niet de hoogste zijn, indrukwekkend is hij zeker. Een dag lang ben ik te vinden op deze 48 kilometer lange panoramaroute middenin nationaal park Hohe Tauern. Ik laat me verrassen door de prachtige vergezichten, pittige bochten en schattige marmotten.

Großglockner, hoogste berg van Oostenrijk

Met een hoogte van 3798 meter is de Großglockner de hoogste berg van Oostenrijk. De berg ligt middenin Hohe Tauern, met een oppervlakte van 1.800 km² het grootste nationale park van Oostenrijk. Hohe Tauern herbergt meer dan 550 bergmeren, 342 gletsjers en ruim 300 bergtoppen die hoger zijn dan 3000 meter.

De Großglockner valt door zijn kenmerkende zwarte punt meteen op. Maar vergis je niet in de bergtoppen die dichtbij de Großglockner liggen. De hoogste berg van Oostenrijk wordt omringd door andere drieduizenders zoals de Johannisberg (3453m), de Fuscherkarkopf (3331m), de Sonnenwelleck (3261m), de Grosses Wiesbachhorm (3564m) en de Hohe Tenn (3368m).

Rondom de Großglockner vind je (hoog)alpiene gebieden, valleien die gevormd zijn door gletsjers en bossen met lariksen, steendennen en sparren. De diepzwarte kleur heeft de berg te danken aan leisteen, al zijn er mensen die geloven dat de berg pikzwart kristal verborgen houdt. Metingen wijzen uit dat er zo’n 180 km² gletsjerijs op de “zwarte reus” ligt.

Beklimmen van de Großglockner

In 1800 bereikte een team van 4 klimmers voor het eerst de top, via de gletsjerroute. Zo’n 75 jaar later wisten 3 mannen de bergtop te bereiken via de noordoost zijde van de berg, die voornamelijk uit ijs bestaat. Stijgijzers bestonden nog niet en om de ijswand met een hoek van 55 graden te bedwingen werden maar liefst 2500 treden uit het ijs gehakt. Vandaag de dag behoort deze Pallavicinni ijsroute tot de meest bekende ijsklimroutes van de Alpen.

Geschiedenis van de Großglockner Hochalpenstraße

Na de Eerste Wereldoorlog was Oostenrijk op zoek naar manieren om de economie weer nieuw leven in te blazen. De bouw van een panoramaweg zou ervoor zorgen dat zo’n 4000 werkloze mannen weer aan het werk konden. Was de weg eenmaal klaar dan kwam er door tolheffingen een hoop geld in de schatkist van Oostenrijk. In 1930 begon men met de aanleg van de alpenweg en 5 jaar later was de Großglockner Hochalpenstraße klaar.

De Großglockner Hochalpenstraße is niet zo maar ergens neergelegd. De weg is aangelegd op een route die duizenden jaren geleden al gebruikt werd door handeldrijvende Kelten en Romeinen. Het pad over de 2504 meter hoge Hochtor was de kortste route van noord naar zuid, maar misschien ook wel de gevaarlijkste. Weersveranderingen, sneeuwstormen en plotseling opzettende kou hebben veel mensen het leven gekost. Tijdens opgravingen zijn veel vondsten gedaan waaronder bronzen beeldjes van (weer)goden, munten en zelfs slavenkettingen. Veel van deze vondsten kunnen worden bekeken bij de tentoonstelling Passheiligtum Hochtor.

Kun je het je allemaal niet goed voorstellen, hoe het er vroeger aan toe ging op de Großglockner Hochalpenstraße? Bekijk dan deze video. Zeker weten dat je met een heel ander gevoel over deze prachtige weg rijdt.

Hoe kom je bij de Großglockner Hochalpenstraße?

De Großglockner Hochalpenstraße kun je bereiken vanuit Salzburg in het noorden maar ook vanuit Karinthië in het zuiden. De meeste mensen zullen beginnen bij Fusch an der Großglocknerstraße (het officiële startpunt van de hoogalpenstraat) en bij Heiligenblut weer omkeren om dezelfde weg terug te rijden. Wil je de Hochalpenstraße niet heen en terug rijden en verblijf je niet al te ver vanaf Fusch an der Großglocknerstraße? Dan kun je overwegen om onderstaande rondje te rijden. Deze weg door Osttirol is prachtig en vanaf hier heb je vaak mooi zicht op de Großglockner. Wel vroeg uit de veren voor deze route, want je brengt natuurlijk ook aardig wat tijd door op de Großglockner Hochalpenstraße zelf.

Großglockner Hochalpenstraße bezienswaardigheden

Er zijn veel plekken op de Großglockner Hochalpenstraße waar je adembenemende uitzichten, leuke terrassen, restaurants, sneeuw, tentoonstellingen, speelplekken voor kinderen en uitgezette wandelroutes hebt. Een volle dag is eigenlijk al te kort om alles uitgebreid te bekijken. Nu zal de een meer geïnteresseerd zijn in museums en de ander meer in natuur. En er zijn ongetwijfeld ook mensen die de route heen en terug rijden zonder überhaupt uit de auto te stappen. Een geruststelling: het kan allemaal. Wil je toch een beetje selectief zijn om te voorkomen dat je na 5 stops geen tijd meer hebt voor de overige 7 stops? Dan heb je misschien iets aan de selectie Großglockner Hochalpenstraße bezienswaardigheden hieronder.

Haus Alpine Naturschau

Als je geïnteresseerd bent in ecologie en dan moet je even stoppen bij Haus Alpine Naturschau (station 3). Hier wordt van alles uitgelegd over ecologische relaties en overlevingsstrategieën. Ook is er veel informatie te vinden over marmotten. Buiten is er een plantenleerpad waar allerlei soorten korstmossen te zien zijn. Ook staan er verschillende gesteenten opgesteld waar van alles over verteld wordt. Dit station heeft een winkel/bistro met terras en een leuke speelplek voor kinderen.

Fuscher Törl

De Fuscher Törl (station 5) is waarschijnlijk één van de meest gefotografeerde punten van de Großglockner Hochalpenstraße. Vanaf de weg naar Edelweiß-Spitze (station 4) heb je mooi zicht op de Fuscher Törl, maar ook het zicht vanaf de Fuscher Törl zelf is adembenemend mooi. Twee plekken waar je echt de auto even moet parkeren om van het uitzicht te genieten.

Fuscher Lacke

Even de benen strekken? Loop dan een rondje om Fuscher Lacke (station 7). Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van de Großglockner Hochalpenstraße dan kun je hier een expositie over de aanleg van de alpenstraat bekijken. Nog geen marmotten gezien? Herbert Haslinger fokt de diertjes op deze plek, leuk om even te gaan kijken bij de Marmottenwaard.

Passhöhe Hochtor en Passheiligtum Hochtor

Niet ver van Fuscher Lacke ligt het hoogste punt van de Großglockner Hochalpenstraße: Hochtor Passhöhe (station 9, op de foto hierboven zie je hem in de verte liggen). Middenin de tunnel is de grens tussen Salzburg en Karinthië. Aan de andere kant van de tunnel is Passheiligtum Hochtor, waar verschillende vondsten uit de tijd van de Kelten en Romeinen tentoongesteld worden. Je kunt ook een educatief pad van 30 minuten volgen wat je meer vertelt over de Kelten, de Romeinen en de lastdieren die zij gebruikten voor het vervoeren van goederen.

Kaiser-Franz-Jozefs-Höhe

Een plek op de Großglockner Hochalpenstraße die je zeker niet mag missen is Kaiser-Franz-Jozefs-Höhe (station 11). Hier zijn wisselende tentoonstellingen te zien en het station geldt als nationaal park informatiepunt. Een bijzondere plek is de Wilhelm Swarovski observatietoren, een plek speciaal voor het observeren van wild. Als je even de tijd neemt zie je zeker marmotten en met veel geluk misschien zelfs steenbokken. Tip: neem een goede verrekijker mee! En een flinke telelens als je dieren ook op de gevoelige plaat vast wilt leggen.

Pasterze gletsjer

De Pasterze gletsjer mag dan gigantisch in omvang geslonken zijn, hij is met een lengte van 8,4 kilometer nog steeds de grootste gletsjer van Oostenrijk. Zoals je hieronder op de foto’s kunt zien was de omvang van de Pasterze in het begin van de 20e eeuw wel even anders dan nu. Het hoogste punt bereikte de gletsjer in 1852, aan het einde van de zogenaamde kleine ijstijd tussen de 15e en 19e eeuw. Gletsjers reikten in die tijd tot diep in omliggende valleien en bedreigden zelfs dorpen en akkerbouw. Niet alleen hoog in de bergen was het kouder, ook de wateren in Nederland en zelfs de Thames in Londen waren in die winters lang bevroren.

Momenteel wordt de Pasterze jaarlijks zo’n 25 meter korter. De Großglockner Gletscherbahn, gebouwd in 1963, bracht mensen jarenlang naar toplaag van de gletsjer. Nu kun je de kabeltrein nog steeds pakken maar moet je een behoorlijk stuk lopen om het ijs te bereiken. Benieuwd naar foto’s van andere gletsjers toen en nu? Check dan deze website.

Heiligenblut

De Großglockner Hochalpenstraße eindigt vlak voor het plaatsje Heiligenblut. Heiligenblut is klein, maar heel charmant. Dit komt voornamelijk door de zo herkenbare St. Vincent kerk, die pronkt op bijna elke foto van Heiligenblut. De kerk werd gebouwd in 1491 op een plek waar tot dan toe al bijna 200 jaar een kleinere kapel stond. Een leuke plek om te lunchen is restaurant Kirchenwirt. Dit restaurant ligt naast de beroemde kerk en vanaf het terras kijk je uit op de Großglockner.

Großglockner Hochalpenstraße tips

Zou je de Großglockner Hochalpenstraße in één keer doorrijden dan doe je er ongeveer een uur over. Dit doet natuurlijk niemand; er zijn zo veel stops en mooie uitkijkpunten! Ik zou dan ook een hele dag uittrekken voor het rijden van deze panoramaweg. Wij komen rond 10.30u aan bij Fusch an der Großglocknerstraße en zijn rond 14.00u in Heiligenblut waar we lunchen. We bezoeken pas na de lunch de Kaiser-Franz-Jozefs-Höhe, omdat we horen dat daar ’s morgens een enorme file stond voor de parkeerplaatsen. Het is dus al einde van de middag als wij er aankomen. Heerlijk rustig, de grote mensenmassa is verdwenen. We kijken in alle rust naar de Pasterze terwijl we tussendoor zoeken naar marmotten. Pas in de avond rijden we terug naar Fusch an der Großglocknerstraße, waar we rond 21.00u dineren.

Lees ook: Stoer! De Großglockner Hochalpenstraße fietsen

Remmen op de Großglockner Hochalpenstraße

Nog een tip: rem echt heel goed af op de motor tijdens het afdalen. Wij staan hier continue bij stil maar remmen blijkbaar toch nog steeds te veel met de remmen. Gevolg: een rare lucht en rookontwikkeling als we even stil staan. Meteen bij thuiskomst brengen we de auto naar de garage om na te laten kijken. De monteur geeft als tip voor een volgende keer om pompend bij te remmen, als het echt te steil wordt om alleen op de motor af te remmen. Vooral niet te lang achter elkaar op je rem trappen dus. Bij ons speelt ook mee dat de auto niet de nieuwste is. Nieuwere auto’s hebben volgens de monteur grotere remschijven waardoor het probleem minder groot is bij het remmen. So you know :-)

Heb je tijdens je verblijf een SalzburgerLand Card dan heb je hiermee gratis toegang tot de Großglockner Hochalpenstraße. Meer informatie over openingstijden, bereikbaarheid en toegangsprijzen vind je op deze website.